Μέχρι να βγάλεις τα γυαλιά από τη θήκη,
να βρεις μια θέση για το κινητό σου
Και να διπλώσεις απ’ το μπουφάν σου το μανίκι.
Ώσπου ν’ αφήσεις το παρφέ το παγωτό σου
Και πιείς μια τζούρα του καφέ απ’ τον κολλητό σου
Και να προσέχεις μη σου σπάσει κάνα νύχι
Να φτιάξεις τα μαλλιά απ’ το με το μέτωπο σου
Και δυο λεπτά να στρώσει η φούστα σου η μίνι
Να βρεις ψιλά για το λογαριασμό σου
Ώσπου να πάρεις μυρουδιά τι έχει γίνει
Αν βάζουνε στα ψηφοδέλτια σταυρό
Βλέπεις αυτή που σε προσπέρασε, ναι εκείνη
Είναι η ζωή σου που σε ξέχασε εδώ.
Αφιερωμένο σε όσους ψήφισαν προχθές
Νοέμβρης 2010
2 σχόλια:
Κωνσταντίνε θα σε παρακαλέσω πολύ να είσαι λιγότερο εύστοχος στους τίτλους των αναρτήσεών σου. Έχεις στο περιεχόμενό τους την ευκαιρία να βρεις "στόχο" και συνήθως χτυπάς κέντρο. Όμως οι τίτλοι ... τρομάζουν.
Άκου, Αντίο ζωή, είδα κι έπαθα μέχρι να κάνω κλικ πάνω του ...
Άντε, καληνύχτα
Καλή μου meggie
Εγώ φυσικά με τη φράση "Αντίο ζωή" ενοώ τον χαμένο χρόνο που τον αφήνουμε σφυρίζιντας αδιάφορα να φύγει, χωρίς να δηλώνουμε παρών, χωρίς τη συμετοχή μας.
Εχεις όμως δίκιο. Ο τίτλος δημιουργεί συνηρμούς για άλλες έννοιες.
Καλημερούδια σου
Δημοσίευση σχολίου