Ξέρετε νομίζω τι θα πει κοινόβιο. Ε αυτή την έννοια μου την
έφεραν στο νου κάποιοι υποψήφιοι ένθεν κακείθεν που βγήκαν στη γύρα για να βρουν
πολιτική στέγη όχι για να φωλιάσουν τις φιλοδοξίες τους, αλλά όπου δει, αρκεί
να κουρνιάσουν κάπου ως πολιτικές παραφυάδες. Τα προσόντα που καλούνται να
επιδείξουν για να τύχουν της αποδοχής, είναι γνωστά εδώ και πολλά χρόνια. Είναι
τα ψηφαλάκια που νομίζουν πως έχουν στον κόρφο τους και τα ανταλλάσουν στα
δημοπρατήρια της πολιτικής σκηνής. Και μη μου πείτε πως αυτά τα ψηφαλάκια δεν
είναι έρμαια κανενός και πως πλανώνται πλάνην οικτρά όσοι νομίζουν ότι θα
ακολουθήσουν πιστά τον πολιτικό τους μέντορα. Αυτοί είναι πιο ελεεινοί.
Μοιράζουν διαφημιστικές καρτούλες κάθε φορά και άλλου κόμματος, ελπίζοντας να απολαύουν
μια μέρα ψιχία από την πίτα του εκλεκτού τους.
Τα δυο παραδείγματα που ακολουθούν είναι υπαρκτά και τα
πρόσωπα ανήκουν στον στενό μου χώρο.
Μα είναι τόσο ανάλγητοι ορισμένοι που δεν έχουν κανέναν ιδεολογικό
φραγμό;
Εμφανίστηκε αρχικά δημόσια ως υποψήφια της Νέας Δημοκρατίας
και λίγες μέρες μετά, αφού καταπέμφτηκε ως ανεπιθύμητη, βρήκε στέγη σε
Πασοκογενή χώρο. Και για να θολώσει τα νερά. Για να σπείρει τον σπόρο της αμφιβολίας,
για να μην την αναγνωρίσουνε κάποιοι, αποποιείται την αρχική της επαγγελματική
ιδιότητα (που ήταν το στοιχείο της αναγνωσιμότητας της) και δηλώνει ‘’Επιχειρηματίας’’
Που; Σε τι; Καλά το λένε λοιπόν πως στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις. Καλά οι
Δεξιοί είχαν τη μαγκιά να την διώξουν ως ξένο σώμα, οι άλλοι γιατί την δέχτηκαν,
αφού γνώριζαν πως αλλαξοπίστησε. Η απορία μου είναι σχήμα λόγου, γιαυτό κι εσείς
μην απορείτε. Τέτοιοι είναι όλοι τους. Τρωκτικά της εξουσίας που τάζουν οράματα
στο λαό και μετά ‘’Μην είδατε τον Παναή’’
Στον Πειραιά υποψήφιος με την Ντόρα (στην τελευταία της εκλογική
αποτυχία), αφού φλέρταρε με τα Χρυσά παιδιά, πέρασε στους κόλπους του ΛΑΟΣ και
τον Καρατζαφέρη, ο οποίος ‘’δάνεισε’’ τα στελέχη του όπου υπήρχε πολιτική
προοπτική, κι έτσι είδα τον κολλητό μου υποψήφιο στον συνδυασμό του Βασίλη Μιχαλολιάκου.
Συγκοινωνούντα δοχεία σε όλο τους το μεγαλείο.
Κι εγώ μεθαύριο καλούμαι να ψηφίσω. Θέλω αλλά πω;
Μαντζούρης Κων/νος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου