Εν αρχή ήν ο λόγος

Εν αρχή ήν ο λόγος, μας είπε

Μίλα λοιπόν.

Πες σ’ αγαπώ, σε μισώ, σε θέλω, φεύγω

Μίλα

Ξαναγεννήσου, κλάψε αν θες

Και το κλάμα λόγια είναι.

Μίλα μ’ ακούς.

Ποτέ η σιωπή δεν γεφύρωσε καταστάσεις

Γιατί εσύ σωπαίνεις;

Η σιωπή γεννά συνειρμούς

Κι οι συνειρμοί αμφιβολίες.

Πες κάτι

Πες, κι αύριο θα είμαστε μαζί,

Θα μείνω για πάντα κοντά σου.

Πες, φεύγω με το πρώτο λεωφορείο.

Θεέ μου είναι αλήθεια,

Μα θέλω να το ξέρω.

Θέλω να μάθω για το χθες

Θέλω να μάθω για το σήμερα

Γιατί θέλω να ζήσω.

Η σιωπή με σκοτώνει

Με τα σιωπή δεν γεμίζεις κενά.

Κάποια λόγια των ανθρώπων με πόνεσαν

Πόνεσε με κι εσύ

Λύτρωσε με

Πες μου θα κοιμηθούμε απόψε αγκαλιά

Κρατώντας σε φυλακή τα λόγια σου,

Φυλακίζεις την επαφή μας.

Μίλα

Δε λιγοστεύει η σιωπή

Με μια σου λέξη.

Τα λόγια δεν σαπίζουν αν πέσουνε στη γη.

Τα λόγια είναι σπόρος, μένουν, καρπίζουν, γράφουν ιστορία.

Μίλα

Το χρωστάς στους γύρω σου

Σ’ αυτούς που θέλουν να σ’ ανταμώσουν

Αυτοί θέλουν λόγια, δεν θέλουν σιωπή.

Μαντζούρης Κωνσταντίνος

Μάρτιος 2011-03-23