ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΕΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

Στη δεξιά στήλη με ην ονομασία ''ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΘΕΜΑΤΩΝ'' βλέπετε τις λέξεις κλειδιά (ετικέτες) που η κάθε μια σε παραπέμπει (αφού την επιλέξετε) σε κάθε ενότητα (Θεματολογία)

πχ Κάνοντας ΚΛΙΚ στη λέξη "ΝΟΥΒΕΛΕΣ" αυτόματα θα έρθουν στο προσκήνιο όλες οι αναρτήσεις αυτού του είδους (μόνο οι τίτλοι)

Φυσικά η σελίδα δεν χωρά όλες τις αναρτήσεις γιαυτό, στο τέλος της σελίδας καντε κλικ στη φράση ''Παλαιότερες αναρτήσεις'' μέχρι να φτάσετε στην τελευταία

Επιλέγοντας με ένα κλικ πάνω στον τίτλο, ανοίγει όλο το κείμενο για να το διαβάσετε.

Καλή ανάγνωση

16/4/11

Ποιητής Ονείρων (Νουβέλα)

Στην παρέα ήταν αναμφισβήτητα ο κορυφαίος, όπως στο αρχαίο θέατρο. Μου είχαν μιλήσει παλαιότερα γιαυτόν αλλά δεν έδωσα σημασία. Σήμερα όμως ξανάλθε η υπενθύμιση μετά την πρόταση για βολτούλα στα Εξάρχεια. Έλα μου είπαν θα περάσουμε καλά, θα είναι εκεί και ο Φάνης. Τον θυμήθηκα. Για να δούμε τι σόι πράμα είναι κι ετούτος.
- Θα έρθω, τους απάντησα. Στις 7 ελάτε να με πάρετε από τη σχολή, εντάξει;
Άλλη μια πρόσκληση για καφέ. Καθημερινή σχεδόν τετριμμένη συνήθεια. Συζητήσεις περί ανέμων και υδάτων και χαβαλές. Πολύ χαβαλές. Όλο το κέντρο της γης γύρω από μια τρύπα. Ε πως αλλιώς να το πω. Μοιραίοι τύποι που έχουν απλοποιήσει τα πάντα στη ζωή τους. Όλα θα πάνε καλά μωρέ, μη σκάτε. Κι αν κανείς απ’ την παρέα δεν συμφωνούσε, έπρεπε να βγάλει το σκασμό. Μιλάει ο Πάνος, τελείωσε. Στρίβοντας το άφιλτρο τσιγαράκι του μετά το σάλιωμα, που είχε γι αυτόν μεγάλη σημασία, την έπεφτε στα νεόφερτα κορίτσια με μια απλότητα, λες και τα ήξερε χρόνια
- Λοιπόν τι κάνεις; Πως περνάς;
- Εσύ πρέπει να είσαι…….;
- Ναι μωρέ ο Φάνης.
- Φάνης από το Θεοφάνης;
- Τελικά έχει πλάκα. Κι εσύ την πάτησες. Με λένε Πάνο. Το Φάνης βγήκε από το Fun. Κι επειδή λέω πολλές ιστορίες στις παρέες, όλοι τις ονόμαζαν Fun’s story’s, κι επειδή εγώ δεν γουστάρω τις Αγγλικούρες τους πρότεινα να με φωνάζουν Φάνη, αυτό είναι όλο. Τελικά δεν μου είπες, τι κάνεις αύριο.
- Μα δε με ρώτησες;
- Όχου!!!!! Καλά δεν πειράζει, Ξέρω πας Νομική. Το μεσημέρι τι ώρα ξεμπερδεύεις; Να είμαι στη Σόλωνος κατά τις δύο; Εντάξει;
- Δεν πας καλά παιδί μου. Ραντεβού έτσι στο ξεκρέμαστο; Με ξέρεις σε ξέρω;
- Μη μου πεις πως είσαι πρωτάκι. Καλά ρε παιδιά, και στράφηκε προς την παρέα. Ακόμα τούτο εδώ το πλάσμα το έχετε στη γυάλα;
Όλοι γέλασαν λες κι Φάνης ξεστόμισε την πιο έξυπνη ατάκα. Μετά ξαναγύρισε προς το μέρος μου και άρχισε να ετοιμάζει να στρίψει καινούργιο τσιγάρο. Ωραίο κόλπο σκέφτηκα. Προλαβαίνεις έτσι να πάρεις μια ανάσα και να καλοσκεφτείς τη συνέχεια του διαλόγου σου.
- Λοιπόν εδώ είμαστε. Ρώταμε τι θέλεις να μάθεις από μένα;
Δεν ήθελα να τον κοντράρω περισσότερο. Εκτίμησα πως αν του φερθώ έτσι όπως εκείνος θέλει θα περάσω καλύτερα..
- Βλέπω σ’ εσένα μια ανεμελιά λες κι έλυσες όλα σου τα προβλήματα. Αλήθεια τι κάνεις με τι ασχολείσαι;
- Εγώ φτιάχνω όνειρα, απάντησε με σιγουριά. Μετά τα βάζω σε μια βαρκούλα και τα σπρώχνω στο νερό για ν’ αρχίσουν να ταξιδεύουν.
- Ακούγεται πολύ φανταχτερό και δεν δένει με την παρέα μας. Αν σ’ ακούσουν θα νομίσουν πως κάτι έπαθες.
- Όχι δεν έπαθα τίποτα. Την αλήθεια σου λέω. Όνειρα φτιάχνω πασπαλισμένα με παραμύθια. Γιαυτό με θέλουν σ’ όλες τις παρέες. Άκου η πραγματικότητα είναι σκληρή και όσο πάει γίνεται σκληρότερη. Κανείς δεν θέλει να ανταμώσει μαζί της. Αντίδοτο σ’ όλο αυτό το αλισβερίσι είναι τα υποκατάστατα. Το τσιγάρο, το ποτό, ο έρωτας της μιας βραδιάς, το παραμύθι. Μέχρι να πάρουμε το κωλόχαρτο, για να δούμε από εκεί και πέρα τι θα γίνει. Και για μένα, δεν κρύβομαι, όλος αυτός ο χαβαλές γύρω από μένα, καλό μου κάνει. Αν υπάρχει αύριο, θα με βρει τουλάχιστον πιο ξεκούραστο. Είναι κακό πράγμα να βγεις στο στίβο της ζωής πρωί-πρωί και κουρασμένος.
Το τσιγάρο του είχε καεί μόνο του στο τασάκι. Ο Πάνος που τον έλεγαν Φάνη είχε προσηλωθεί στο γνωστό του χούι. Να πλάθει όνειρα πασπαλισμένα με παραμύθια. Είχε απ’ ότι φάνηκε μεγάλο ταλέντο σ΄αυτό και πρόσφορο έδαφος σ’ εμένα τη νεόφερτη στην παρέα.
Η ώρα είχε περάσει κι ο Φάνης ακόμα δεν τέλειωσε την παράσταση του. Μια παράσταση που έδινε απόψε για χάρη ενός και μόνο θεατή. Κι αφού παρέλασαν από το λόγο του οι μισοί πολιτικοί της χώρας, κάμποσοι γνωστοί διεθνολόγοι, ξεστράτισε για λίγο την κουβέντα του κι είπε για μια γκόμενα του από την ΑΣΟΕ που την έκανε τσακωτή την ίδια βραδιά που ξάπλωσε μαζί της, να χαμουρεύεται με άλλον σε μπαράκι κατά το Μικρολίμανο. Κι αφού έμαθα με ποιόν νταραβερίζεται η κολλητή μου φίλη η μιξοπάρθενη, επανήλθε στην αρχική του πρότασή χωρίς όμως να μου αφήσει περιθώριο να αρνηθώ.
- Θα σε περιμένω, είπε, αύριο στις δυο απέναντι από τη νομική. Οκ;
Και μ΄ένα συνοπτικό χαιρετισμό προς την παρέα πετάχτηκε σαν ελατήριο από τη θέση του και χάθηκε στην πρώτη γωνία.

Απρίλιος 2011


2 σχόλια:

Prisoned Soul είπε...

"Όνειρα φτιάχνω πασπαλισμένα με παραμύθια."
για να ξεφεύγουν από την πραγματικότητα όσοι δεν την αντέχουν.
Κανεις άλλωστε δεν την αντέχει πάντα, θέλω κι εγώ έναν φίλο σαν τον Funη...
αλλά μάλλον έχω, η γραφή είναι που με βγάζει από την πραγματικότητα...!

Κωνσταντίνος Μαντζούρης είπε...

Ας κάνουμε όνειρα κι ας έχουν μέσα τους λίγη ή πολύ δόση απο παραμύθι. δεν κάνει κακό. Να τα κάνουμε όμως μόνοι μας χωρίς να μας τα επιβάλουν άλλοι