Πρώτη φορά Αριστερά

Πρώτη φορά Αριστερά

Άντε να παίξω κι εγώ με το σλόγκαν αυτό. Το περίμενα κι εγώ αυτό το ‘’Πρώτη φορά Αριστερά’’ Επιτρέψτε μου όμως να διαφοροποιηθώ από πολλούς που πίστεψαν σ΄αυτό το σύνθημα κι αυτό γιατί δεν είμαι καθόλου μα καθόλου αιθεροβάμων. Δεν περίμενα ποτέ ότι με το χάλι που έχει η Εθνική μας οικονομία και με το χαλινάρι που μας έζωσαν οι πιστωτές μας, θα ερχόταν ένας ΣΥΡΙΖΑ να μας σώσει. Ήμουν απόλυτα βέβαιος (απορώ άλλοι γιατί δεν ήταν) πως θα πήγαινε κι αυτός από τον ίδιο δρόμο, το δρόμο των μνημονίων, μονόδρομος γαρ λόγω Σόιμπλε, Μερκελ και των λοιπών ‘’φίλων’’ μας. Τώρα θα μου πείτε γιατί διαλαλούσε πως θα σκίσει τα μνημόνια; Αυτό αφήστε είναι ολόκληρη συζήτηση. Μόνο μια φράση θα πω. Διάλεξε το δρόμο της μπλόφας κι έχασε. Ούτε προδότης ήταν ούτε ψεύτης. Τώρα όσοι θέλετε να τον λιβανίζετε και να του ρίχνετε το ανάθεμα, κάντε το.

Εγώ αλλού θεωρώ πως έχασα με το ‘’Πρώτη φορά Αριστερά’’ Δεν θα διστάσω να πω πως μου βγήκε μια Αριστερά, ξενέρωτη. Καμιά επαναστατικότητα μέσα τους. Γεμάτοι με ιδεοληψίες αλλά και διστακτικότητα. Φοβισμένοι κι άτολμοι. Τρείς μήνες κλειστή η σιδηροδρομική γραμμή στην Ειδομένη και καθόμαστε με τα χέρια σταυρωμένα και να χάνονται καθημερινά εκατομμύρια από αυτή την απραξία. Δεν περίμενα εγώ να συλλάβει τους μισούς πρώην πολιτικούς, τους κλέφτες δηλαδή και να τους βάλει φυλακή. Εδώ έναν Τσοχατζόπουλο έπιασαν και ίδρωσαν να τον καταδικάσουν. Ευτυχώς που ο βλάκας έκανε τόσο εξόφθαλμες χαζομάρες που καταδικάστηκε μόνος του. Δεν γίνονται λοιπόν αυτά. Ούτε ζούσα για να δω τον Μπόμπολα να πηγαίνει φυλακή. Εγώ τέλος πάντων δεν θα κέρδιζα τίποτα από όλα αυτά. 

Ε τότε τι περίμενα εγώ από το ‘’Πρώτη φορά Αριστερά’’

Να επέμβει στην καθημερινότητα μου. Να απαλύνει τις καθημερινές αδικίες από το ανάλγητο Ελληνικό κράτος.

1)      Να μην έκανε δυο χρόνια να μου δώσει τη σύνταξη μου. Τέσσερα χρόνια μετά, την μισή εισπράττω ακόμα και αναγκάστηκα να πουλήσω περιουσία που είχε αποκτηθεί με πολλαπλό τίμημα, για να ζήσω, άσε που πλήρωσα χοντρά και τόκους υπερημερίας για το απλήρωτο δάνειο μου

2)      Να μην κόστιζε το φακελάκι 6.000€ για μια εγχείριση καρδιάς σε κρατικό νοσοκομείο που το διαχειρίζονται οι Διευθυντάδες του λες κι είναι περιουσία τους, αφού αυτού αποφασίζουν ποιος θα μπει και ποιος θα βγει. Σημειωτέο οι Κλινικάρχες του Ιδιωτικού τομέα, δεν βγάζουν τόσα γιατί έχουν να καλύψουν το υψηλό κόστος λειτουργίας.

3)      Να μην πληρώνουν φόρους μόνο οι μισθωτοί και οι Συντ/χοι.

4)      Να κουρευτούν τα δάνεια ίσα με το ποσοστό που απώλεσα από τον μισθό μου γιατί αλλιώς δεν μπορώ να ζήσω.

5)      Κάθε φορά που μειώνονται οι αποδοχές μου, να φροντίζουν να μην αυξάνονται οι τιμές στα Σούπερ Μαρκετ (Ελληνική πρωτοτυπία αυτό)

Πέντε παραδείγματα ενδεικτικά ανάφερα για να μην κουράζω. Υπάρχουν δεκάδες άλλα που ισοπεδώνουν την καθημερινότητά μας αλλά και την αξιοπρέπεια μας.

Αυτή τη ‘’Πρώτη φορά Αριστερά’’ περίμενα εγώ. Δεν τη βλέπω. Τότε γιατί να συνεχίσω να σας υποστηρίζω; Βέβαια σκαλώνω στη σκέψη πως αν πέσετε, θα λουστώ πάλη αυτούς που δεν χώνεψα ποτέ μου και που τους θεωρώ απόλυτα υπεύθυνους για το χάλι που ζει η χώρα μου. Εσείς δεν φταίτε γιαυτό, αλλά μην το παίρνετε σαν άλλοθι. Εσείς απλά δεν ξέρετε να παίζετε μπάλα. Μαθητευόμενοι μάγοι είστε.

Το πείραμα ‘’Πρώτη φορά Αριστερά’’ δεν πέτυχε κι ο ασθενής απέθανε. Ελληνες υπομονή. Ψυχή βαθιά και πάψτε τα υβρεολόγια. Ας μην ξεκατινιαζόμαστε κι από πάνω. Ψυχραιμία