Είμαι δημόσιος υπάλληλος και σήμερα στο γραφείο μας είχαμε ημιαργία. Για να δικαιολογηθεί όμως αυτή και για να μπορέσουμε να φύγουμε νωρίτερα πρέπει πρώτα να παιχτεί ένα παιχνίδι. Κάποιος να εκφωνήσει τον πανηγυρικό της ημέρας κι ύστερα θα είμαστε ελεύθεροι . Το ρόλο αυτό αναλαμβάνουν να παίξουν συνήθως οι προϊστάμενοι, αφού πάρουν βέβαια εντολή από τον Πρόεδρο της υπηρεσίας.
Η υπόθεση εδώ έχει πολλή πλάκα. Ο λόγος ετοιμάζετε στο σπίτι του καθενός και την επόμενη μέρα έρχεται να τον εκφωνήσει. Το ποιος είναι αυτός που ανέλαβε σήμερα να εκφωνήσει το λόγο δεν είναι καθόλου δύσκολο να το ανακαλύψει, φτάνει να κοιτάξουμε στην ομήγυρη των συναδέλφων υπαλλήλων και θα ανακαλύψει τον έναν που σήμερα είναι ντυμένος (σε αντίθεση με όλους τους άλλους συναδέλφους) που ήρθαν στη δουλειά τους σήμερα τα καθημερινά τους, με τα καλά του ρούχα έτοιμος για την παρέλαση.
Είναι συνήθως ολιγόλογοι πριν την έναρξη της ομιλίας. Δεν μιλούν με τους υπόλοιπους. Μοιάζουν με τους τερματοφύλακες πριν από το χτύπημα του πέναλτυ. Δεν βλέπουν την ώρα ώσπου να λυθεί το μαρτύριό τους. Το τρακ που τους διακατέχει ολοφάνερο σαν τους μαθητές που καλούνται να γράψουν πανελλήνιες εξετάσεις Μα και βέβαια εξετάσεις θα δώσουν. Ότι έγινε σήμερα έγινε για να τους ακούσει ο κύριος πρόεδρος. Γιαυτό επιστρατεύτηκαν όλες οι γνώσεις από γραμματική, ξεφυλήσαμε και λίγο το βιβλίο της ιστορίας του παιδιού μας κι έτοιμοι στο αναλόγιο για την πεπατημένη.
Ο λόγος τους ξύλινος. Κύριε πρόεδρε κύριε Διευθυντά Κύριε Υποδιευθυντή Κύριε τάδε και Κύριε τάδε που εκπροσωπείτε τους τάδε και τους τάδε, και στο τέλος το τυπικό Κύριοι συνάδελφοι. Ακολουθούν προτάσεις βαρύγδουπες μια διαλεκτική που δεν συνάδει με τίποτα με το προφίλ του απαγγέλοντος γιαυτό και μοιάζει από την αρχή ψεύτικος. Μα και το ακροατήριο έχει τη δική του αρνητική συμμετοχή σ’ αυτό το αυτοσχέδιο θεατράκι. Όσην ώρα διαρκεί το απάνθισμα των κατορθωμάτων των Ελλήνων που τσάκισαν τους Γερμανούς οι συνάδελφοι βρήκαν την ευκαιρία εκεί μεταξύ άνοιας και βαρεμάρας να περιεργαστούν το κινητό τους τηλέφωνο που πρόσφατα αγόρασαν από τον Γερμανό. Ο ομιλητής όσες φορές δεν κοιτάζει το κείμενό του στρέφει για κλάσματα του δευτερολέπτου το βλέμμα του, θάλεγα στο πουθενά, κάνοντας τον άμοιρο να μοιάζει σαν τον κατηγορούμενο που περιμένει την ετημιγορία του δικαστηρίου. Ο χρόνος δεν διαρκεί πάνω από δέκα λεπτά, για αμφότερες τις πλευρές όμως κυλά αδισόπυτα αργά. Όλοι οι παράγοντες της παράστασης (μη εξαιρουμένου και του Προέδρου) η από καρδιάς επιθυμία τους είναι να βρίσκονταν εκείνη την ώρα κάπου αλού.
Στο κλείσιμο της ομιλίας όλοι οι παράγοντες της παράστασης (λες και διδάχτηκαν το ρόλο τους από κάποιο αόρατο σκηνοθέτη) χειροκρoτούν με θέρμη τον ομιλητή. Ο Πρόεδρος τον ευχαριστεί για το ότι έγινε η αφορμή να θυμηθούμε σήμερα το Αλβανικό μέτωπο και η ομήγυρης διαλύθηκε σε χρόνο μηδέν λες και μόλις ειδοποιήθηκε πως υπάρχει βόμβα στο κτήριο.
Οκτώβριος 2008
Η υπόθεση εδώ έχει πολλή πλάκα. Ο λόγος ετοιμάζετε στο σπίτι του καθενός και την επόμενη μέρα έρχεται να τον εκφωνήσει. Το ποιος είναι αυτός που ανέλαβε σήμερα να εκφωνήσει το λόγο δεν είναι καθόλου δύσκολο να το ανακαλύψει, φτάνει να κοιτάξουμε στην ομήγυρη των συναδέλφων υπαλλήλων και θα ανακαλύψει τον έναν που σήμερα είναι ντυμένος (σε αντίθεση με όλους τους άλλους συναδέλφους) που ήρθαν στη δουλειά τους σήμερα τα καθημερινά τους, με τα καλά του ρούχα έτοιμος για την παρέλαση.
Είναι συνήθως ολιγόλογοι πριν την έναρξη της ομιλίας. Δεν μιλούν με τους υπόλοιπους. Μοιάζουν με τους τερματοφύλακες πριν από το χτύπημα του πέναλτυ. Δεν βλέπουν την ώρα ώσπου να λυθεί το μαρτύριό τους. Το τρακ που τους διακατέχει ολοφάνερο σαν τους μαθητές που καλούνται να γράψουν πανελλήνιες εξετάσεις Μα και βέβαια εξετάσεις θα δώσουν. Ότι έγινε σήμερα έγινε για να τους ακούσει ο κύριος πρόεδρος. Γιαυτό επιστρατεύτηκαν όλες οι γνώσεις από γραμματική, ξεφυλήσαμε και λίγο το βιβλίο της ιστορίας του παιδιού μας κι έτοιμοι στο αναλόγιο για την πεπατημένη.
Ο λόγος τους ξύλινος. Κύριε πρόεδρε κύριε Διευθυντά Κύριε Υποδιευθυντή Κύριε τάδε και Κύριε τάδε που εκπροσωπείτε τους τάδε και τους τάδε, και στο τέλος το τυπικό Κύριοι συνάδελφοι. Ακολουθούν προτάσεις βαρύγδουπες μια διαλεκτική που δεν συνάδει με τίποτα με το προφίλ του απαγγέλοντος γιαυτό και μοιάζει από την αρχή ψεύτικος. Μα και το ακροατήριο έχει τη δική του αρνητική συμμετοχή σ’ αυτό το αυτοσχέδιο θεατράκι. Όσην ώρα διαρκεί το απάνθισμα των κατορθωμάτων των Ελλήνων που τσάκισαν τους Γερμανούς οι συνάδελφοι βρήκαν την ευκαιρία εκεί μεταξύ άνοιας και βαρεμάρας να περιεργαστούν το κινητό τους τηλέφωνο που πρόσφατα αγόρασαν από τον Γερμανό. Ο ομιλητής όσες φορές δεν κοιτάζει το κείμενό του στρέφει για κλάσματα του δευτερολέπτου το βλέμμα του, θάλεγα στο πουθενά, κάνοντας τον άμοιρο να μοιάζει σαν τον κατηγορούμενο που περιμένει την ετημιγορία του δικαστηρίου. Ο χρόνος δεν διαρκεί πάνω από δέκα λεπτά, για αμφότερες τις πλευρές όμως κυλά αδισόπυτα αργά. Όλοι οι παράγοντες της παράστασης (μη εξαιρουμένου και του Προέδρου) η από καρδιάς επιθυμία τους είναι να βρίσκονταν εκείνη την ώρα κάπου αλού.
Στο κλείσιμο της ομιλίας όλοι οι παράγοντες της παράστασης (λες και διδάχτηκαν το ρόλο τους από κάποιο αόρατο σκηνοθέτη) χειροκρoτούν με θέρμη τον ομιλητή. Ο Πρόεδρος τον ευχαριστεί για το ότι έγινε η αφορμή να θυμηθούμε σήμερα το Αλβανικό μέτωπο και η ομήγυρης διαλύθηκε σε χρόνο μηδέν λες και μόλις ειδοποιήθηκε πως υπάρχει βόμβα στο κτήριο.
Οκτώβριος 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου