Οχι δεν θα ασχοληθώ σήμερα με τη λογοτεχνία. Σήμερα θέλω να στιγματίσω μια απίθανη σκηνή που έζησα χθές το βράδυ στο Νοσοκομείο Γεννηματάς. Σας την παραθέτω απλά με δυο λόγια και τα σχόλια δικά σας.
Χώρος Επίγοντα περιστατικά Νοσοκομείο Γεννηματάς ώρα 3 το βράδυ. Στο Νευρολογικό ιατρείο κλήθηκε τραυματιοφορέας για να μετακινήσει ασθενή 65 ετών ιερέας παρακαλώ που έπαθε εγκεφαλικό με αιμάτωμα στον εγκέφαλο. Ο ανήμπορας ιερέας είναι στο καρότσι αλλά δεν φορα τα παπούτσια του που νωρίτερα του έβγαλε ο γιατρός. Επισημαίνω στον τραυματιοφορέα για τα παπούτσια αλλά δεν τσίκισε τη μέση του να του τα φορέσει. Κάνει νόημα στη νοσηλεύτρια και εκείνη κάνοντας ότι δεν κατάλαβε απομακρίνθηκε απο το σημείο. Ο ιερέας πάσχιζει εν τω μεταξύ μόνος να φορέσει τα παπούτσια του σκύβοντας επικύνδινα απο το καρότσι. Οση ώρα κράτησε η προσπάθεια του αρρώστου ο λεβέντης περίμενε ανέκφραστος.
Τα σχόλια δικά σας
Αναρτήστε το κι εσείς αν θέλετε. Ποιός ξέρει πες πες ίσως φτάσει πουθενά
14/1/2010
Χώρος Επίγοντα περιστατικά Νοσοκομείο Γεννηματάς ώρα 3 το βράδυ. Στο Νευρολογικό ιατρείο κλήθηκε τραυματιοφορέας για να μετακινήσει ασθενή 65 ετών ιερέας παρακαλώ που έπαθε εγκεφαλικό με αιμάτωμα στον εγκέφαλο. Ο ανήμπορας ιερέας είναι στο καρότσι αλλά δεν φορα τα παπούτσια του που νωρίτερα του έβγαλε ο γιατρός. Επισημαίνω στον τραυματιοφορέα για τα παπούτσια αλλά δεν τσίκισε τη μέση του να του τα φορέσει. Κάνει νόημα στη νοσηλεύτρια και εκείνη κάνοντας ότι δεν κατάλαβε απομακρίνθηκε απο το σημείο. Ο ιερέας πάσχιζει εν τω μεταξύ μόνος να φορέσει τα παπούτσια του σκύβοντας επικύνδινα απο το καρότσι. Οση ώρα κράτησε η προσπάθεια του αρρώστου ο λεβέντης περίμενε ανέκφραστος.
Τα σχόλια δικά σας
Αναρτήστε το κι εσείς αν θέλετε. Ποιός ξέρει πες πες ίσως φτάσει πουθενά
14/1/2010
3 σχόλια:
μαλλον πρωτη φορα βρεθηκεσ σε δημοσιο νοσοκομειο.
εκτος απο την ανοσια που εχουν παθει ολοι μεσα σ' αυτα,(μια ζωη βλεποντας αρρωστους και ανυμπορους δεν χαμπαριαζουν με τιποτα),ειναι και αρκετα λιγοι, βουτυρο στο ψωμι οσων απ' αυτους θελουν οχι απλως να λουφαρουν, αλλα να το παιξουν και κουρασμενοι και γι' αυτο αδιαφοροι.
βεβαια κανενας κυβερνητης μας ή πολιτικος μας δεν βρεθηκε ουτε θα βρεθει στην θεση του καυμενου του ιερεα που περιγραφεις.
Φίλε μου καλέ δεν βρέθηκα πρώτη φορά σε δημόσιο νοσοκομείο. Η σύζηγος εργάζεται σε δημόσιο νοσοκομείο κι εγώ είμαι υπάλληλος στο ασφαλιστικό Ταμείο (ΟΠΑΔ)που προσφέρουμε υγειονομική περίθαλψη σ' αυτά τα ζώα.
Δεν μιλώ για την υποχρέωση που έχουν ως εργαζόμενοι αλλά ως άνθρωποι. Εγώ παρά το χάλι της ασθενούς συζήγου μου (γιαυτό και βρισκόμουν στο χώρο) Είχα την στοιχειώδη ευαισθησία να συμπονέσω τον άνθρωπο.
ΠΟΛΥΝΑ:ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ "ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ" ΠΟΥ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΠΤΑΙΣΜΑΤΑΚΙ.
Δημοσίευση σχολίου