Πόσο πικρό είναι να θέλεις να κόψεις δυο τριαντάφυλλα και να εισπράτεις μια σταγόνα αίμα στα ακροδάχτυλα σου.
Δεν μπορώ, θ΄αφήσω τις ευγένειες και τις φιλοφρονήσεις για να "καταγγείλω" όλους του"δικούς μου" ανθρώπους που δήλωσαν ένα μεγαλοπρεπέστατο "απών" απο τα γεγονότα που με συγκλόνισαν τις τελευταίες ημέρες.
Οι περισσότεροι βέβαια δεν συνηθίζουν να συχνάζουν σε σελίδες τύπου "φιλολογικό καφενείο" για να διαβάσουν το θυμό μου.
"Το μόνο πικρό όμως είναι ότι συνήθισα να ζω με την απουσία τους"
Δεν μπορώ, θ΄αφήσω τις ευγένειες και τις φιλοφρονήσεις για να "καταγγείλω" όλους του"δικούς μου" ανθρώπους που δήλωσαν ένα μεγαλοπρεπέστατο "απών" απο τα γεγονότα που με συγκλόνισαν τις τελευταίες ημέρες.
Οι περισσότεροι βέβαια δεν συνηθίζουν να συχνάζουν σε σελίδες τύπου "φιλολογικό καφενείο" για να διαβάσουν το θυμό μου.
"Το μόνο πικρό όμως είναι ότι συνήθισα να ζω με την απουσία τους"
2 σχόλια:
Καλώς ήρθες στο κλαμπ Κωνσταντίνε μου και ... δεν είμαστε και λίγοι.
Όταν μπορέσεις βγάλε περιγράφοντας στο "λογοτέχνη" σου το θυμό σου χωρίς γεγονότα μόνο με ... αισθήματα. Κάτι είναι κι αυτό.
Πίστεψέ με.
Θεόσταλτη είσαι καλή μου;
Να πως γίνεται η σταγόνα απο το αίμα να μεταλλαχθεί σε σταγόνα ελπίδας.
σ' ευχαριστώ για την αμεσότητα της παρουσίας σου.
Ο καλός θεουλης να σ' έχει καλά.
Δημοσίευση σχολίου