ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΕΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

Στη δεξιά στήλη με ην ονομασία ''ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΘΕΜΑΤΩΝ'' βλέπετε τις λέξεις κλειδιά (ετικέτες) που η κάθε μια σε παραπέμπει (αφού την επιλέξετε) σε κάθε ενότητα (Θεματολογία)

πχ Κάνοντας ΚΛΙΚ στη λέξη "ΝΟΥΒΕΛΕΣ" αυτόματα θα έρθουν στο προσκήνιο όλες οι αναρτήσεις αυτού του είδους (μόνο οι τίτλοι)

Φυσικά η σελίδα δεν χωρά όλες τις αναρτήσεις γιαυτό, στο τέλος της σελίδας καντε κλικ στη φράση ''Παλαιότερες αναρτήσεις'' μέχρι να φτάσετε στην τελευταία

Επιλέγοντας με ένα κλικ πάνω στον τίτλο, ανοίγει όλο το κείμενο για να το διαβάσετε.

Καλή ανάγνωση

6/7/12

…….Και η Ελλάς χτενίζεται



Να φταίει τάχα το πρόσφατο ταξίδι μου στην επαρχία που με βοήθησε να δω και την άλλη όψη της Ελλάδας;
Να φταίει το σερφάρισμα στο Facebook που τον τελευταίο καιρό λόγω αργίας είχα την ευκαιρία να το παρακάνω;
Ίσως αυτά τα δυο να ήταν η αφορμή, γιατί η αιτία προϋπήρχε κι έψαχνε αφορμή να βγει και ν’ ακουστεί. Έτσι συμβαίνει μ’ εμένα. Με τρώει πάντα μέσα μου η αγωνία για ότι με απασχολεί, ότι ξύνει κι ακουμπά την γκλάβα μου και συνοψίζεται στη φράση «Θέλω να τα πω»

Πριν όμως ξεκινήσω να γράφω αυτό το πόνεμα κι επειδή φυσικά εγώ γνωρίζω από τώρα που θέλω να καταλήξω, παρ’ όλα αυτά, αναρωτιέμαι κι εγώ «κοίτα να δεις, λέω. Ένα ταξίδι στα Γιάννενα και λίγο σερφάρισμα παραπάνω στο Internet, μπόρεσαν να ξεκλειδώσουν το μυαλό μου και να με οδηγήσουν σε σκέψεις Πολιτικές με Εθνικό ενδιαφέρον.

Προ ημερών λοιπόν που βρέθηκα στα Γιάννενα, είδα και έζησα άλλους ρυθμούς. Σαφώς πιο υποτονικούς από αυτούς της Αθήνας. Εδώ τα πράγματα δεν πιέστηκαν τόσο. Αυτό το αχ των Αθηναίων δεν φαίνεται εδώ να φουσκώνει στα στήθια τους. Η ζωή εδώ κρατά τους γνώριμους ρυθμούς της. Οι ίδιοι μάλλον δεν θα το έχουν καταλάβει και είμαι σίγουρος πως αν τους μεταφέρω τις σκέψεις μου αυτές, δεν θα συμφωνήσουν μαζί μου. Σίγουρα κάτι άλλαξε, όχι όμως δραματικά. Λεφτά υπάρχουν. Πως και από πού, δεν είναι της ώρας (παρ’ ότι σαν θέμα είναι άξιο παρατήρησης και χρήζει αναλύσεως). Αυτό που εγώ σαν φυσιοδίφης θέλω να κρατήσω από την εικόνα που εισέπραξα, είναι ο εφησυχασμός και η άνεση που αποπνέει αυτή η ζωή. 

Το πρώτο συμπέρασμα που αβίαστα μου προέκυψε στο νου, ήταν πως μάλλον τους διακρίνει μια διάθεση να μας μαλώσουν κιόλας, εμάς τους πρωτευουσιάνους, που τα κάναμε μπάχαλο με τους πολιτικούς κι απειλείται ίσως τώρα η δική τους ευημερία. Άσχετα αν τόσες μέρες δεν παρατήρησα μέσα από τους ανθρώπους που συναναστράφηκα, ούτε κανένα ενδιαφέρον να δούνε ειδήσεις, ούτε ν’ ακούσουν ραδιόφωνο, σίγουρα δεν διαβάζουν εφημερίδες, και οι νεώτεροι που έχουν πρόσβαση στο Ιντερνέτ μάλλον περί άλλων τριβάζουν, για να μη κατονομάσω ειδικά και δημιουργήσω αρνητική διάθεση στους αναγνώστες μου. Και τότε από πού αντλούν πληροφόρηση κι επιχειρήματα; Να σας πω. Θα έχετε ίσως ακούσει για τους μαθητές στο σχολείο που μπορεί να μη διαβάζουν αρκετά, τα καταφέρνουν μια χαρά γιατί ‘’τα παίρνουν’’ από την παράδοση. Έτσι κι εδώ. Κάπου θα ακουστεί μια εξυπνάδα, κάποιος θα πει έχω ένα γνωστό στο υπουργείο κι έμαθα αυτό κι αυτό, κάποιο δελτίο ειδήσεων στα πεταχτά θα έχουμε ακούσει κι έτοιμη η πληροφόρηση. Δεν θέλω να τους αδικήσω αλλά μιλούν τα γεγονότα. Τόσους Χρυσαυγήτες πρώτη φορά συνάντησα μέσα στα πόδια μου κι άλλους τόσους συμπαθούντες. Αν τους συναθροίσεις με τους Νεοδημοκράτες και τους Ανεξάρτητους Έλληνες, πας κατ’ ευθείαν και παίρνεις στασίδι στην αντιπολίτευση γιατί η πλειοψηφία καταχωρήθηκε αλλού.

Δεν είναι όμως αυτό το κύριο θέμα μας. Μια εικόνα προσπάθησα να ιχνογραφήσω. Και στην Αθήνα υπάρχουν τέτοια. Διαφέρει ίσως το μέγεθος. Κι εδώ, το κόμμα της παραλίας, ανέδειξε το νικητή των εκλογών. Κόμματα της παραλίας υπάρχουν παντού και στις μεγαλουπόλεις αλλά και στην περιφέρεια. Να ένα μικρό παράδειγμα από τα Γιάννενα. Μαχόμενη ψηφοφόρος της Χρυσής Αυγής που το ‘ριξε δαγκωτό που λένε, τα τρία παιδιά της δεν πήγαν να ψηφήσουν. Όλους αυτούς τώρα αν τους αθροίσεις με εκείνους που έχουν πλήρη άγνοια το τι και γιατί ψηφίζουν, μπορείς κάλλιστα να συνάγεις το συμπέρασμα που τόσην ώρα, έστω μέσω Λαμίας προσπαθώ να μοιραστώ μαζί σας. Την ώρα που η Ελλάδα σύρεται, απαξιώνεται, χειραγωγείται, προσβάλλεται, αδικείται, υβρίζεται ιταμά διεθνώς, η Ελλάς χτενίζεται.

Κι εδώ με πιάνει το παράπονο, γιατί την αγαπάω αυτή τη χώρα αναθυμάμαι, και καθημερινά αγανακτώ με όλους αυτούς που έγιναν ένα με τον καναπέ, την παραλία και τις καρέκλες της καφετέριας. Ξεσηκωθείτε μωρέ. Δεν είναι παίξε γέλασε αυτά που μας συμβαίνουν. Δεν γίνεται το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου να μας κουνά με σεξουαλικά υπονοούμενα το δάκτυλο και ο Άγγλος πρωθυπουργός να δηλώνει πως θα απελάσει κάθε Έλληνα από τη χώρα του αν η Ελλάδα βγει από την Ευρωζώνη. Πως ανεχόμαστε τέτοιες εθνικές ξευτίλες. Καμάρωνα που στη διάρκεια του Euro 2012, Ουκρανές ακτιβίστριες έκαναν το παν για να αποδείξουν πως η χώρα τους δεν προσφέρεται μόνο για φτηνό sex. Κι εμείς; Εμείς χαρίζουμε τραγουδάκια του Κιάμου με αφιερωσούλες στο Internet. Απλώσαμε τις κορμάρες μας στις παραλίες και τέτοιο μαύρισμα δεν το ‘χει ούτε η πιο πασίγνωστη σταρ του Χόλυγουντ. Ανοίγουμε σελίδες στο Facebook για να μαζέψουμε χίλια ή ένα εκατομμύριο like που τους αρέσει ο Παναθηναϊκός, ο έρωτας, οι φίλοι του αυτοκινήτου κι ένα σωρό αηδίες. Ξεσηκωθείτε. Ειρηνικά. Οργανωθείτε. Δεν χρειάζεται ούτε καν να βγείτε στους δρόμους, αν αυτό δεν συνάδει με την συμπεριφορά σας. Τα όπλα τα έχετε. Έχετε τη σύγχρονη τεχνολογία. Φτιάξτε τη δική σας ‘’Φιλική Εταιρεία’’ και σφυροκοπείστε τους διεθνείς οργανισμούς. Μαζευτείτε εκατό, χίλιοι, δέκα χιλιάδες και αφού πάτε που πάτε τα ταξιδάκια σας στο εξωτερικό, δώστε όλοι μαζί ένα ραντεβού στην πλατεία Trafalgar. Σαμποτάρετε έστω για μια μέρα τα προϊόντα των εχθρικά διακείμενων χωρών και δείξτε τους με κάθε τρόπο πως εδώ είναι Ελλάδα, δεν είναι παίξε γέλασε. Δώστε ουσία στη ζωή σας, γιατί ζωή δεν λογίζεται με τις ουσίες των ναρκωτικών, με τα ποτάκια στα μπαράκια, τους εφήμερους έρωτες, και να φυτοζωείτε οσάν κισσοί προσκολλημένοι στις πλάτες των γονιών σας. Αναρωτηθήκατε ποτέ αν το κόστος της προσωπικής σας ζωής καλύπτεται 100% από εσάς τους ίδιους; Δεν νομίζω. Δεν σας μέμφομαι γι αυτό, αλλά κάποια μέρα, πολύ σύντομα, λόγω ηλικίας η δική μου η γενιά θα φύγει. Και τι θα μείνει πίσω; Η ανεργία, η φτώχεια, η εξαθλίωση. Ίσως μια μέρα σας πουν πως από σήμερα το καράβι δεν πιάνει Χίο γιατί ανήκει αλλού, στους απέναντι. Όχι βρε. Δεν θα πάτε εσείς μετανάστες για ένα κομμάτι ψωμί. Η Ελλάδα είναι εδώ και σας ανήκει. Βάλτε όλοι το χέρι σας και σηκώστε την ψηλά. Είναι εύκολο, πανεύκολο. Γίνεται ακόμα κι από τον καναπέ σας. Διαδώστε την ελεύθερη σκέψη σας ανά τον κόσμο και θυμίστε τους ‘’Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει’’ Παλιά μ’ ένα Θούριο στο χέρι ξύπναγαν συνειδήσεις. Ένας Καλλέργης κι ένας Μακρυγιάννης έδωσαν το Σύνταγμα της Ελλάδας και κάποια ηλίθια παιδιά που γυάλιζε το μάτι τους για Δημοκρατία, έριξαν τη Χούντα. Ναι αυτά τα παιδιά που εσείς χλευάζετε, επειδή βρέθηκαν πέντε-έξη και εξαργύρωσαν την προσφορά τους στα πολιτικά έδρανα. στα φοιτητικά αμφιθέατρα ‘’του 60 οι εκδρομείς’’ τσάκιζαν κόκαλα.

 Εκτός κι αν…….. εκτός κι αν ήρθε η ώρα να γευτούμε μια νέα υποδούλωση. Για άλλα τετρακόσια χρόνια. Αν είχα τη νιότη σας θα ξεκίναγα πρώτος. Μόνος μου, με ένα λαπ-τοπ και μια σύνδεση στο Internet, θα έκανα θαύματα. Να είστε σίγουροι, θα έκανα θαύματα.

Μαντζούρης Κων/νος
Ιούλιος 2012

Δεν υπάρχουν σχόλια: