Καλημέρα ζωή
Αγαπημένη
μου ζωή, καλή σου μέρα.
Γνωριστήκαμε
αν θυμάσαι, μια κρύα μέρα
λίγο μετά
τον πόλεμο, γιαυτό με βάφτισαν ελπίδα.
Μα απ’ όσα
μού ‘ταξες ζωή, εγώ πολλά δεν είδα.
Καρδιά μου
εσύ, που χρόνια σε κρατώ καλά κρυμμένη.
Συ που μου
δίνεις τον παλμό, καρδιά μου κουρασμένη
απ’ τ’ αδυσώπητο
τρεχαλητό, βάστα λιγάκι.
Να όπου να ‘ναι
στέρεψε το καντηλάκι.
Μα εσύ ψυχή
μου που άντεξες στα πάθη που με βρήκαν
Που κράτησες
το κάστρο μου απόρθητο κι οχτροί δεν μπήκαν
Σταμάτα τώρα
κι ασπάσου το μοιραίο
Κι αποχαιρέτα
ότι έζησες, ασήμαντο ή σπουδαίο.
Έτσι είναι η
ζωή, ζωή μου κακία εγώ δεν σου κρατάω
Μια δρασκελιά
από την κούνια ως και τον θάνατο που καρτεράω
Σε νίκησα
κάποιες φορές μα εσύ μου είχες μηνύσει
Ότι στο
τέλος αναίτια η αυλαία σου θα κλείσει.
Έλα λοιπόν
να πούμε οι δυο, ένα στερνό αντίο
Προτού διαβώ
τα’ Αχέροντα το νεκρομαντείο.
Κι αγέρωχα
ψηλά ας μείνει το κεφάλι
Κι αν μου
χρωστάς κι άλλη ζωή τα ξαναλέμε πάλη.
Ιούλιος 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου