Βροχή φιλί

Βροχή φιλί

Παράξενη ετούτη η βροχή

Με έλουσε από τα πόδια ως τα μαλλιά μου

Δεν ήταν όμως το νερό που κύλαγε παντού

Αλλά εσύ

Εσύ που ήρθες απόψε σαν βροχή στα όνειρα μου.

Κάθε σταγόνα της εσύ

Καθώς κυλούσες από τα μαλλιά μέχρι τα χείλη

Φιλί γινόσουνα, υγρό πολύ

Που πότιζε τη μοναξιά μου αυτό το δείλι.

Και όταν κόπασε η βροχή κι έγινε ψιχάλα

Με εκείνη την παράξενη αργή μουρμούρα

Σαν το τραγούδι

ή σαν νανούρισμα σιγά-σιγά

Στου ύπνου μ’ έριξε την αγκαλιά

Και ο Μορφέας στη δική σου

Και μέχρι το πρωί τι ομορφιά

Είχα την αίσθηση πως ήμουνα μαζί σου

Μαντζούρης Κων/νος

Νοέμβρης 2015