ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ή (Κατάθεση ψυχής.)

Το γράμμα αυτό κατ' αρχάς είχε αναρτηθεί με το΄πραγματικό όνομα του παραλήπτη. Ηταν πράγματι μια ανοιχτή επιστολή που θίγει συγκεκριμένο θέμα και αφορά συγκεκριμένο παραλήπτη. Δεν θέλω όμως να ταράξω τα λιμνάζοντα ύδατα και τη μακαριότητα κάποιων ανθρώπων που αρέσκονται σαν τους τυφλοπόντικες να κατοικούν στο σκοτάδι.
Αποφάσισα να διατηρήσω την ανάρτηση χωρίς τα ονόματα των πρωταγωνιστών και εναποθέτω την ελπίδα της δικαίωσης στον θεό.
Ας μείνει λοιπόν το κείμενο αυτό τουλάχιστον να παραδειγματίζει άλλους που ίσως έχουν περισσότερο μυαλό.

.......................................................................................................................................................................

Γεια σου

Λ???? αν θυμάμαι καλά το όνομα σου. Κι εσύ, αν θυμάσαι καλά θα πρέπει να με γνωρίζεις. Με λένε Κ???????????. Σου λέει τίποτα το όνομα αυτό; Κάποτε πριν από πολλά χρόνια περνούσες με το ποδήλατο σου έξω από το σπίτι μου κι έστρεφες το κεφάλι σου αλλού. Δεν καταδεχόσουν εσύ γόνος πλούσιας οικογένειας να αντικρίσει την καλύβα τι δική μου. Δεν ξέρω τι να σου πρωτοπώ μέσα σ’ αυτό το γράμμα, αν και γνωρίζω καλά την τέχνη της γραφής. Ένα μόνο ξέρω πως η θέληση μου να «μιλήσω» μαζί σου είναι τόσο μεγάλη που έγινε σκοπός της ζωής μου. Δεν γίνεται αλλιώς. Αυτή η σιωπή είναι αδυσώπητη και με τυραννά. Το κακό όμως είναι πως πιθανώς τυραννά μόνον εμένα, γιατί όλοι οι άλλοι προστατεύτηκαν πίσω από τη σιωπή κι έζησαν Έκαναν οικογένεια, μεγάλωσαν παιδιά χωρίς προβλήματα οικονομικά μα πάνω από όλα χωρίς τύψεις, και με ένα καλό όνομα στην κοινωνία. Οικογένεια Α?????? Ν?????. Δεν είναι λίγο. 

Εγώ απ’ τη μεριά μου είμαι ο Κ????? Μ??????. Το όνομα  μου το έδωσε ο νονός μου, το επίθετο όμως δεν μου ανήκει. Είναι για μένα ξένο και αυτό οφείλεται σε…….Κανονικά έπρεπε εγώ κι εσύ να έχουμε το ίδιο επίθετο σύμφωνα με τον Ελληνικό νόμο. Η μεγαλοσύνη όμως του νομοθέτη επαφίεται στην ανθρωπιά των πολιτών στο να αναγνωρίσουν ή όχι τον καρπό του ερωτά τους.

Είπα στην αρχή πως κατέχω καλά την τέχνη της γραφής και δεν ανάφερα ακόμα στο κείμενο μου τον λόγο που με έκανε να σου γράψω αυτό το γράμμα. Όχι δεν ξέχασα. Επίτηδες δεν το ανέφερα. Θέλω να παίξουμε μαζί το παιχνίδι των ερωτήσεων για να δούμε τι ξέρεις και τι έμαθες στη ζωή σου, ποιές είναι οι αρχές και οι αξίες που πήρες από τους γονείς σου.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με μια βασική ερώτηση.

Τι καθορίζει τον βαθμό συγγένειας μεταξύ των ανθρώπων; Ο Νόμος ή η φύση με τους απαράβατους δικούς της νόμους;

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Από την ερωτική συνεύρεση ενός άντρα και μιας γυναίκας, (ας πούμε  του Α & της Β).γεννιέται ένα παιδί. Και ο Α αλλά και η Β είναι νόμιμα παντρεμένοι σύμφωνα με τους νόμους του Ελληνικού κράτους όχι όμως μεταξύ τους αλλά με άλλα πρόσωπα άσχετα. Ποιοί κατά την άποψη σου είναι οι γονείς του παιδιού;

Δεν θέλει πολύ σκέψη καλέ μου. Κανένας νόμος δεν μπορεί να κρύψει την αλήθεια. Γι΄αυτό θα σε ρωτήσω

Γιατί αγαπάς τα άλλα σου αδέλφια;

Γιατί πονάς όταν πονάμε και εύχεσαι να είναι πάντα καλά;

Σου το επέβαλε ο νόμος; Δε νομίζω. Ακόμα και στο ζωικό βασίλειο η λέαινα δίνει και τη ζωή της για να υπερασπίσει τα παιδιά της. Τα παιδιά που γέννησε με το έτερο ήμισυ, χωρίς ληξιαρχικές πράξεις χωρίς να την υποχρεώσει κανείς, ούτε ο περίγυρος, ούτε το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, ούτε οι νόμοι. Γεννήθηκε ένα μωρό. Πάει και τελείωσε. Όλα λειτουργούν από εκεί και πέρα αυτόματα. Η λέαινα δεν θα σκεφτεί ποτέ να απορρίψει από την προστασία της το νεογέννητο γιατί έχει κι άλλα παιδιά. Η λέαινα και το λιοντάρι δεν θα κάνουν επίσης κάτι ακόμα πιο σημαντικό. Δεν θα εγκαταλείψουν ποτέ τον σύντροφο τους μέχρι τουλάχιστον να ενηλικιωθεί το μικρό. Ασήμαντα πράγματα για εμάς τους ανθρώπους αυτά. Έτσι κι εσύ. Πιστεύω πως παρορμητικά, από το φυσικό συναίσθημα δηλαδή, λες τον αδελφό σου αδελφό και το παιδί σου παιδί. Έτσι δεν είναι;. Το αίμα που λένε νερό δεν γίνεται ή μήπως γίνεται; Αν είναι έτσι αλλοίμονο μας. Είπαμε πως ούτε τα ζώα δεν συμπεριφέρονται έτσι. Γιατί έχουν κι αυτά τις απαράβατες αρχές τους. Ας είναι ζώα.

Εσύ και τα άλλα σου «αδέλφια» τι άποψη έχετε για αυτή την κοσμοθεωρία;

Τα συναισθήματα σου υπαγορεύονται από τον κοινωνικό σου περίγυρο; Εσύ είσαι άβουλος; Τα αδέλφια σου είναι αδέλφια γιατί έτσι σου είπαν; Κι αν είναι έτσι, λέω αν, έχεις τη συνείδηση σου ήσυχη; Οι γονείς σου τι σε μάθανε να κάνεις. Να κρύβεις το κεφάλι σου σαν τη στρουθοκάμηλο; Οι δάσκαλοί σου τι σε δίδαξαν,; Να αγνοείς την αλήθεια και να πορεύεσαι με τα παραμύθια;. Οι τύψεις σε επισκέπτονται καμιά φορά ή έμαθες να τις κοροϊδεύεις κι αυτές; Οι θρησκευτικές σου πεποιθήσεις συμβαδίζουν με τα πεπραγμένα σου; Το ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο, σου λέει τίποτα; Στα παιδιά σου τι θα πεις, ψέματα;. Έμαθα πως το ξέρουν ήδη και δεν ντρέπεσαι; Είναι μάλιστα ορμηνεμένα και για το πώς να αντιδράσουν. Εφαρμόζουν βλέπω το ρητό «το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει» Ωραίες αρχές κι αξίες. Μπράβο. Κάποιοι συγγενείς μου κάνουν παρέα με μέλη από την οικογένειά σου. Τι ειρωνεία της  τύχης. Σκέφτηκες καθόλου ότι είναι και συγγενείς μεταξύ τους. Τρομάζεις. Κι όμως είναι Σκέφτηκες καθόλου  το ενδεχόμενο της ερωτικής συνύπαρξης μεταξύ των δυο πλευρών; Ο Δον Ζουάν που υπαινίσσομαι πάντως δεν θα είχε ποτέ κανέναν ενδοιασμό.

Ας βγάλουμε τις μάσκες καμιά φορά

Όχι δεν σε κατηγορεί κανείς για πράξεις που ευθύνονται άλλοι. Η ζωή είναι μια σκυταλοδρομία, το ξέρεις; Αλλοίμονο αν σου πέσει η σκυτάλη. Τότε δεν αξίζεις για αυτό το αγώνισμα. Ο καθένας σ’ αυτή τη σκυταλοδρομία είναι υπόλογος για τα δικά του μέτρα που θα διανύσει. Εσύ κάλυψες τα δικά σου μέτρα με τους κανόνες του ευ αγωνίζεσθε ή παραιτήθηκες από την αρχή. Τώρα που μετακόμισες στο τρίτο και τελευταίο κομμάτι της ζωής σου έχεις κάνει την αυτοκριτική σου; Διόρθωσες κάτι από τα κακώς κείμενα;

Αν τίποτα από αυτά δεν έκανες, αποχαιρέτα την Αλεξάνδρεια που χάνεται»  που λέει κι ο ποιητής, γιατί είσαι ένα ασήμαντο ανθρωπάκι. Στη ζωή σου άφαγες, ήπιες, κοιμήθηκες, έφτιαξες περιουσία αλλά άνθρωπος δεν έγινες. Άφησες σε άλλους να ψάχνουν για αξίες και ιδανικά. Εσύ βολεύτηκες. Είπαμε είσαι γόνος της ευκατάστατης οικογένειας του Αρ.Ντέμσια. Αυτό σου έφτανε. Τι υποκρισία θεέ μου.

Εδώ θα διαπράξω κι άλλο ένα συντακτικό λάθος. Θα αφήσω το κείμενο μου χωρίς επίλογο γιατί απλούστατα δεν έχει γραφτεί ακόμα. Υπάρχει και συνέχεια.

Σε χαιρετώ.

Υπεύθυνος και υπόλογος για τα γραφόμενα μου

Μαντζούρης Κων/νος του ??????? και όχι του Αθανασίου όπως από λάθος αναφέρεται στην ληξιαρχική μου πράξη.

Για όσους επιθυμούν να επικοινωνήσουν μαζί μου

e-mail: studiogamou@yahoo.gr

Αθήνα 10/3/2010