Μια φίλη, μου ζήτησε χθες να της αφιερώσω ένα ποίημα δικό μου. Η σκέψη μου κατάφερε να αποδώσει τα δύο τετράστιχα που ακολουθούν.
Αγαπημένη μου ξανθή Παναγιά, ίσως σου έπρεπε κάτι καλύτερο. Μια άλλη φορά θα το προσπαθήσω.
Για σένα λοιπόν καλή μου Φωτεινούλα με όλη μου την αγάπη
………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Όλα τριγύρω μου μυρίζουν μοναξιά.
Η απουσία σου ζωγράφισε με θλίψη, κάθε μέρα.
Όλα τελειώσανε σε μια βραδιά
Κι έχασε το αύριο την πρώτη καλημέρα.
Ξανθή θεά του έρωτα νεράιδα
Θα μείνω τώρα νοσταλγός της ύπαρξης σου.
Στο βάθος η ψυχή μου θα ‘ναι άδεια,
Στου ονείρου ναυαγός, χαμένος στο νησί σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου