Το ποίημα αυτό με τους ομοιοκατάληκτους στοίχους είναι τουλάχιστον 30 ετών. Μου θυμίζει το 5ο Νυχτερινό Λύκειο και το αφιερώνω στο φίλο μου τον Γιάννη.
.......................................................................................................
Μην τους πιστεύεις αυτούς που σου λένε
Πως η αγάπη χαρίζει λύπες.
Κλείσε τ’ αυτιά σου κι άστους να λένε.
Ζήσε τη ζωή σου με ότι εσύ βρήκες.
Να μην πιστεύεις σε λόγια πλάνα,
πως το φιλί του Ιούδα μοιάζει.
Χαρά και λύπη, γέλιο ή κλάμα
Κάνε τα ένα μη σε τρομάζει.
Μη γελαστείς κι επακολουθήσεις
Για κάποιον άλλο μοιραίο δρόμο.
Υπάρχουν πάντα και ψευδαισθήσεις,
Που αφήνουν σημάδια με δάκρυ και πόνο.
Μην ψάχνεις να βρεις στα πλούτη ευτυχία,
Κι αν κατά τύχη φτωχός είναι ο άλλος,
Για σένα να ξέρεις ακλόνητη αξία,
είναι η καρδιά του, κανένας άλλος.
Μην τους πιστεύεις λοιπόν όσους λένε,
μεγάλες κουβέντες που μοιάζουν σοφές.
Φιλόσοφοι όλοι γινόμαστε αν θέμε,
το θέμα όμως είναι αν είναι σωστές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου