Τίποτα δεν θα μας σταματήσει ξανά.
Τα ρούχα αφημένα στην πολυθρόνα,
λάφυρα πολέμου στα χέρια του νικητή,
σημάδι πως η πόλη πάρθηκε.
Και λοιπόν;
Τούτο το σκηνικό το έχω ξαναδεί,
με άλλους όμως κατακτητές
και με άλλους νικημένους.
Θίασο θυμίζει που καταμεσής του δρόμου,
φτιάχνει σκηνές για μεθυσμένους.
Τίποτα σε λίγο δεν θα θυμίζει το γιατί
πέσαν τόσες ψυχές για αγώνες
που μάλλον ήτανε στημένοι.
Για τη δόξα ρε γαμότω.
Για τη χαρά των νικητών.
Για μια ακόμα άλωση της Τροίας.
Κι εσύ Ελένη;
Ξέρεις πια το μυστικό του Δούρειου ίππου.
Ξέρεις πως έκρυβε στα σπλάχνα του την απάτη.
Για μια Τροία τελικά
Κι όχι για τα μάτια μιας ωραίας Ελένης,
Αυγουστος 2010
3 σχόλια:
ένα υπέροχο ποίημα, αλλά δεν μπορώ να μη φέρω στο νου το θεικό εκείνο στίχο του Σεφέρη: για ένα πουκάμισο αδειανό, για μια Ελένη... Εμπνευσμένος ο ποιητής από έναν άλλο "επαναστάτη", τον Ευριπίδη, έγραψε αυτό το αιστούργημα, που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο... αλλά και ο Ευριπίδης ήταν ένας καλλιτέχνης πολύ μπροστά από την εποχή του και τα έργα του είναι όλα διαχρονικά... Αντικείμενο της δημιουργίας και των δύο, το "είδωλο" της Ελένης, με άλλα λόγια η αντανάκλαση των κινήτρων του βασιλιά σε ένα σχετικά ασήμαντο πρόβλημα... Ένας ολόκληρος πόλεμος για μια πλάνη... Λόγω απληστίας και υπερβολικής φιλοδοξίας... Αυτά ήταν τα αληθινά κίνητρα... Μία απ' τις πλουσιότερες πόλεις της αρχαιότητας και σε στρατηγικό σημείο...
Από την αρχαιότητα ακόμη η ίδια ιστορία.............
…δεν το ‘χει μες στη μοίρα του
ν’ ακούσει μαντατοφόρους
που έρχουνται να πούνε,
πως τόσος πόνος, τόση ζωή πήγαν στην άβυσσο
για ένα πουκάμισο αδειανό,
για μιαν Ελένη.
Γιώργος Σεφέρης
Ναι καλή μου Λίζα
«Ένας ολόκληρος πόλεμος για μια πλάνη...».
Ενας ολόκληρος λαός, μέσα στην πλάνη θα συμπλήρωνα εγώ.
Ενας λαός που μάταια προσδοκά να φτάσει στην «Ιθάκη» του. Κι εκεί που πάει να πει «αλλάξανε τα πράγματα και σηκώνει το ποτήρι, αρπάζουν κλέβουν τα’ όνειρό του και του κάνουν χαρακίρι»
Για μια Ελένη. Για μια Ελλάδα.
Χάρηκα που με βοήθησες, να βγάλω τις σκέψεις μου σιργιάνη και που μ΄αντάμωσες με τη γραφή του μεγάλου Σεφέρη (καιρό είχα να τον μελετήσω)
Πολλές φθινοπωρινές καλησπέρες.
Σχεδόν πάντα άλλος είναι ο σκοπός πίσω από τον στόχο. Μα πολύ συχνά γινόμαστε "στόχοι".
Εδώ γύρω είμαι
Δημοσίευση σχολίου