“Αυτή η χώρα βρε μάγκα μου, δεν σώζεται με τίποτα»

“Αυτή η χώρα βρε μάγκα μου, δεν σώζεται με τίποτα»
Αρθρο

Είναι μια φράση που έλεγε συχνά πυκνά όταν μεσουρανούσε τ’ άστρο του γνωστού κωμικού Χάρρυ Κλυνν. Και γιατί την θυμήθηκα εγώ τώρα; Αυτή ήρθε αβίαστα στο μυαλό μου όταν διάβασα στο Ιντερνέτ μια επιστολή. Μια επιστολή ενός Έλληνα πολίτη που αν τη διαβάσεις κι εσύ, εύλογα θα πεις, “Αυτή η χώρα βρε μάγκα μου, δεν σώζεται με τίποτα»

Δεν μου αρέσουν οι γενικεύσεις, μα δεν περνά στιγμή που να μην αναρωτιέμαι «μα κι εδώ είμαστε πάτος; Τίποτα δεν δουλεύει τελικά σ’ αυτή την πολύπαθη χώρα μου». Διαβάστε σας παρακαλώ ένα απόσπασμα της επιστολής για να μπείτε στο θέμα, και τα ξαναλέμε

"Λοιπόν. Είμαι 59ετών , Δημόσιος Υπάλληλος, κι έχω διαγράψει ως σήμερα βίον αξιοπρεπή, έντιμο και δόξα το Θεό με σκληρή δουλειά μαζί με τη σύζυγο (Δημόσιο Υπάλληλο επίσης), καταφέραμε από πάμφτωχοι, να τα φέρουμε όλα εις πέρας και να μεγαλώσουμε τα δυο μας παιδιά (Παντρεμένα σήμερα και τα δυο αλλά άνεργα). Μισθοσυντήρητοι πάντα αλλά τα βολεύαμε.

Σήμερα ένα μήνα μετά την αποχώρηση μου από τη δουλειά λόγω συνταξιοδότησης, συνέβη στη ζωή μου αυτό πού ο λαός λέει «Από Δήμαρχος, κλητήρας» Όπως κι όλος ο ελληνικός λαός, αυτό που έγινε δεν μπορούσα να το προβλέψω. Πίστευα πως όταν έλθει η μέρα της συνταξιοδότησης, ο μισθός της συζύγου, θα μας φτάνει να ζήσουμε, μέχρι ν’ αρχίσει να μου καταβάλετε η σύνταξη.

Αλήθεια, δεν θα μπορέσω ποτέ να καταλάβω, τη λογική που διέπει αυτό το έρημο Ελληνικό Κράτος. Ο υποψήφιος συντ/χος θα δει στο χέρι του λεφτά περίπου ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ από την κατάθεση των δικαιολογητικών. Αυτό είναι η τιμωρία του δηλαδή. Πως θα ζήσει ο κάθε χριστιανός όταν ξαφνικά μειώνονται τα εισοδήματά του στο ναδίρ. Ούτε μισητοί τους εχθροί να ήμασταν δεν θα λειτουργούσαν έτσι. Συμβουλές του τύπου άμα δηλώσεις ασθένεια ή ότι χρωστάς δάνειο κατοικίας, θα βγει η σύνταξη νωρίτερα, δεν έχω δει να πιάνουν τόπο, αν πάνω απ’ όλα δεν έχεις το «δοντάκι σου» κι εγώ δεν έχω ούτε είχα ποτέ".

Είναι συγκλονιστικό. Από Δήμαρχος κλητήρας μετατρέπεται λοιπόν ένας ευυπόληπτος πολίτης, που αντί επαίνου, εισπράττει την απαξία. Πολίτες που τίμησαν την κοινωνία μας, χρηστοί, έντιμοι, νομοταγείς, να καταλήγουν επαίτες για τα προς το ζην. Σκοτώνουν λοιπόν τα άλογα, όταν γεράσουν; Έτσι φαίνεται, αφού μόνιμη έννοια των κυβερνόντων μας, είναι να γαντζωθούν στην εξουσία με νύχια και με δόντια. Γι αυτό ξεχνούν για πιο λόγο τους εξέλεξε ο Ελληνικός λαός, κι αυτοί, όχι μόνο δε νομοθετούν για να καλυτερέψουν τη μοίρα αυτής της χώρας, αλλά απομακρύνονται ακόμα κι από αυτονόητα ζητήματα, όπως η καλυτέρευση στο σύστημα απονομής των συντάξεων που χρειάζεται ένας χρόνος για να συνεννοηθεί το Γενικό λογιστήριο του Κράτους με το ΙΚΑ στις περιπτώσεις της διαδοχικής ασφάλισης.

Ποια λογική μπορεί να πει σ’ έναν υποψήφιο συνταξιούχο, πως από σήμερα, αρχές Μαΐου, μέχρι του χρόνου τέτοιον καιρό, δεν θα εισπράξεις, δεκάρα τσακιστή. Πορεύσου εν ειρήνη και περίμενε. Οι εργαζόμενοι Κύριοι υπουργοί, συνήθως ως μόνη πηγή «πλουτισμού» έχουν το μισθό τους. Αν είχαν κι άλλες πηγές τότε δεν θα ήταν εργαζόμενοι αλλά κάτι άλλο.

Διανοήθηκες ποτέ κύριε υπουργέ των οικονομικών πως είναι να βάζεις το χέρι σου στην τσέπη και να ανακαλύπτεις μόνο πενταροδεκάρες;

Διανοήθηκες ποτέ κύριε υπουργέ πως είναι να γυαλίζει το μάτι σου για τσιγάρο, γιατί το τελευταίο το κάπνισες πριν πέντε ώρες;

Διανοήθηκες ποτέ κύριε υπουργέ πως είναι να επισκέπτεσαι τα παιδιά και τα εγγόνια σου με τα χέρια αδειανά;

Διανοήθηκες ποτέ κύριε υπουργέ πως είναι να συναντάς ανθρώπους που κάποτε υποδεχόσουν στο γραφείο σου και τους εξυπηρετούσες και σήμερα να ντρέπεσαι να σε δουν χωρίς γραβάτα και κουστούμι;

Αλλά γιατί να απασχολείτε το μυαλό σας Κύριε Υπουργέ με διανόηση. Αύριο έχουμε εκλογές. Αυτό σας νοιάζει. Ο συνταξιούχος που πετάξατε στα αζήτητα θα σας ξεχάσει κι αυτός, αλλά ούτε αυτό σας νοιάζει. Δόξα τω θεό στην Ελλάδα, το σύστημα της εκλογικής πελατείας καλά κρατεί.

Γι αυτό “Αυτή η χώρα βρε μάγκα μου, δεν σώζεται με τίποτα»

Μάιος 2012