Και πάλη δυστυχώς νικήσαν οι άλλοι
Κάποτε μας μίλαγες γι αγάπες και ιδέες.
Για όλα αυτά που βασανίζουνε και πνίγουν τους πολλούς.
Κάποτε μας μίλαγες για νοοτροπίες νέες
Που λευτερώνουνε ψυχές κι αγαλλιάζει ο νους
Τώρα που βρίσκεσαι κρυμμένος
Και κάνεις πια πως δεν ακούς;
Που είναι οι Θούριοι π’ απήγγειλες αλλοπαρμένος
Και που μας μπόλιαζες με τους ξεσηκωμούς
στο Βιετνάμ, στης Κίνας την κόκκινη πλατεία;
Μας έλεγες να μην συμβιβαστούμε
Στην Πράγα στο Παρίσι και στα Πολυτεχνεία
Το σύστημα θα τσακιστεί, σύντομα θα το δούμε
πως είναι θέμα χρόνου η νίκη των λαών
Δείτε πως τα κατάφεραν εκεί κι εγώ σε πίστεψα, γιατί;
Τώρα πια είμαι δικός σου, έρμαιο των δικών σου λογισμών
Μα η νίκη των λαών αργεί να ΄ρθεί
Γιατί και πάλη δυστυχώς νικήσαν οι άλλοι
Κι εμείς του κόσμου οι σοφοί σαν παπαγάλοι
Μονολογούμε, έχοντας σκυμμένο το κεφάλι
Πως πάλι μας τη φέραν οι μεγάλοι
Μαντζούρης Κων/νος
Ιανουάριος 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου