Χύμα (άρθρο)

Η λέξη αυτή ή η έννοια καλύτερα, στη δεκαετία του 60 χαρακτήριζε τα προϊόντα που πωλούταν εκτός συσκευασίας. Συνήθως στα μπακάλικα άκουγες για χύμα φασόλια, χύμα φακές, που τα έβρισκες σε κάτι μεγάλα τσουβάλια. Σήμερα με την τυποποίηση των προϊόντων αυτή η ερμηνεία έχει ξεχαστεί, αλλά η λέξη ζει και βασιλεύει, μόνο που το βάρος της έχει μετατοπιστεί και χαρακτηρίζει πια ανθρώπους. Ο άνθρωπος ‘’χύμα’’ έχει αρκετές ομοιότητες με τα παλιά τσουβάλια με τις φακές πχ. Τότε στα χύμα προϊόντα δεν ήσουν ποτέ σίγουρος για την ποιότητα τους, κάτι τέτοιο όμως θέλει να υποδηλώσει σήμερα η αναφορά μας στον χύμα άνθρωπο. Σε ελεύθερη μετάφραση, υπονοούμε την έλλειψη εμπιστοσύνης προς αυτά τα άτομα αφού δεν ξέρεις ποτέ πόσο βαθύς είναι ο πάτος του τσουβαλιού και γενικά εκφράζουμε την καχυποψία μας προς τα άτομα αυτά, αφού ποτέ δεν γνωρίζουμε τι καπνό φουμάρουν και από πού κρατά η σκούφια τους.

Η εξέλιξη της τεχνολογίας όμως φρόντισε τα χύμα προϊόντα να τα ραφινάρει, να τα προφυλάξει από τη φθορά, να τα κάνει πιο ελκυστικά και πάνω απ’ όλα αρεστά κι ωφέλιμα στον άνθρωπο. Αιωρείται όμως το ερώτημα. Ο άνθρωπος εξελίχτηκε ανάλογα με τα χύμα προϊόντα; Βέβαια ο άνθρωπος δεν χρειάζεται τεχνολογία για να εξελιχθεί γιατί δεν είναι μηχανή να την κάνεις πιο τούρμπο. Ο άνθρωπος χρειάζεται παιδεία για να αναπτυχθεί. Είχε λοιπόν στα χρόνια που πέρασαν μετά τη δεκαετία του ’60 την ανάλογη άνθιση η Ελληνική παιδεία; Θα σας απαντήσω, λιγάκι πλαγίως όμως, κάνοντας μια ρητορική ερώτηση. Γιατί σήμερα δεν ‘’ξαναγεννήθηκε’’ άλλος Καβάφης, άλλος Καρυωτάκης, άλλος Ελύτης, άλλος Σεφέρης, άλλος Καζαντζάκης. Αν μου απαντήσετε σ’ αυτό θα σας πω κι εγώ γιατί η άποψή μου εδραιώνεται στο να πιστεύει πως ο σημερινός Έλληνας, τείνει να γίνει συνώνυμο του ‘’Χύμα’’

Δεν χρειάζεται να τον ψάξετε για να τον βρείτε και να τον παρατηρήσετε. Θα ‘ρθει αυτός να σας βρει, μόλις βγείτε από το σπίτι σας. Είναι αυτός που παρκάρισε μπροστά στη ράμπα των αναπήρων και δεν μπορεί η φίλη μου η Ξένια να πάει στο γιατρό της. Είναι αυτός που θα σε βρίσει γιατί τόλμησες και κατέβηκες από το πεζοδρόμιο και του έκοψες τη φόρα. Είναι αυτός που ήρθε να σε μαλώσει γιατί τόλμησες να κάνεις παρατήρηση στην παιδική χαρά στον κανακάρη του που κατάβρεχε τα άλλα παιδάκια. Είναι αυτός που σε τάπωσε 28 χρόνια στη δουλειά σου γιατί εσύ δεν είχες κομματική ταυτότητα (προσωπικό το παράδειγμα) Είναι αυτός που δεν θα συμφωνήσεις ποτέ μαζί του, που θα μαλώσεις για τα πολιτικά, που θα υποστείς την κριτική του για τα κακώς κείμενα της χώρας κι ας είναι αυτός ο πρώτος φοροφυγάς. Και φυσικά δεν συμπεριλαμβάνω στη λίστα αυτούς που ψηφίζουν Χρυσή Αυγή (7% παρακαλώ) Αυτοί παίζουν εκτός συναγωνισμού. Στα χείλη τους έχουν σαν μόνιμη δικαιολογία ένα ‘’Δε βαριέσαι μωρέ’’ ή ‘’Και τι έγινε ρε’’

Εντάξει, με γεια τους με χαρά τους. Και τι με νοιάζει εμένα; Κι όμως με νοιάζει. Αυτοί οι άνθρωποι ψηφίζουν. Και ψηφίζουν συνήθως ανάποδα, αφού το IQ τους είναι ίσα με ενός ραδικιού. Μην τους το πείτε όμως γιατί δεν θα συμφωνήσουν. Προσέξτε όμως γιατί η ασθένεια είναι μεταδοτική. Προσέξτε μην κολλήσετε κι εσείς. Λίγοι μείναμε, είναι κρίμα.

Ιούλιος 2016

Μαντζούρης Κων/νος