ΟΙ ΜΠΡΟΣΤΑΡΗΔΕΣ
Δεν είμαι πολυταξιδεμένος γι να πω πως αυτό που γίνεται στη χώρα μας, δεν γίνεται πουθενά στην Ευρώπη. Εννοώ φυσικά μία από τις πολλές κακές νοοτροπίες των Ελλήνων μηχανόβιων, που θέλουν να παρατάσσονται ως άμορφη μάζα στις διαβάσεις των πεζών όταν το φανάρι γι αυτούς είναι κόκκινο.
Η παραμονή τους στην «base line» για όσα δευτερόλεπτα θα διαρκέσει αυτή, τους μετατρέπει λες σαν στρατό κατοχής έστω αυτών των πέντε έξη τετραγωνικών μέτρων που ορίζουν τη διάβαση πεζών. Αυτή λοιπόν τη χρονική στιγμή καταργούνται αυτοδίκαια τα άρθρα του Συντάγματος περί ατομικών ελευθεριών, ελεύθερης μετακίνησης πολιτών εντός της επικράτειας και σύμπας ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας. Κάθε εξουσία περιέρχεται στους δικυκλιστές και εξαίρεση δεν παρέχεται ούτε στη γιαγιά μου την Λενιώ με τα’ όνομα που με τη μαγκουρίτσα της τόλμησε ν’ αμφισβητήσει την κυριαρχία τους και προσπάθησε να διαβεί τις συμπληγάδες.
Το φανάρι είναι ακόμα κόκκινο. Οι εποχούμενοι κατακτητές ανασυντάσσονται. Ετοιμάζονται ψυχολογικά να εκκινήσουν με ορμή για να κατακτήσουν τον επόμενο στόχο. Η ματιά τους αγριεύει όσο περνούν τα δευτερόλεπτα. Τους βλέπεις πίσω από τα καταστραμμένα (στους περισσότερους εξ αυτών) πλαστικά καλύμματα των κράνων τους. Οι μηχανές τους σιγά σιγά ταυτίζονται στους ρυθμούς των κτητόρων τους. Το γκάζι δίνει τώρα περισσότερες στροφές στον κινητήρα και η αίσθηση στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα ότι κάτι σε λίγο θα συμβεί πιο έντονη. Και να η μεγάλη στιγμή έφτασε. Χρόνια εκπαίδευσης για να μπορούν να αφουγκράζονται, να διαισθάνονται αυτό το τσακ που κάνει το φανάρι και από κόκκινο γίνεται πράσινο. Εδώ η αδρεναλίνη ρέει άφθονη. Με αντανακλαστικά σπίντερ 100 μέτρων γίνεται η εκκίνηση. Πραγματικά μοιάζει με εκίνηση 100 μέτρων. Οι «λαγοί» (πάσης φύσεως παπάκια σκουτεράκια ή άλλα πραπραλέξ ) ξεφεύγουν για λίγο μπροστά και παίρνουν κεφάλι μετέχοντας έστω και για κλάσματα του δευτερολέπτου στη μέθεξη, ώσπου να λειτουργήσει ο νόμος του ισχυρού και οι μηχανές μεγάλου κυβισμού αφού γελάσουν για λίγο με το παιχνίδι της γάτας με τον ποντικό, πάρουν κεφάλι στην κούρσα και να που ήδη αναπαύονται στο επόμενο φανάρι.
Δεν είμαι πολυταξιδεμένος γι να πω πως αυτό που γίνεται στη χώρα μας, δεν γίνεται πουθενά στην Ευρώπη. Εννοώ φυσικά μία από τις πολλές κακές νοοτροπίες των Ελλήνων μηχανόβιων, που θέλουν να παρατάσσονται ως άμορφη μάζα στις διαβάσεις των πεζών όταν το φανάρι γι αυτούς είναι κόκκινο.
Η παραμονή τους στην «base line» για όσα δευτερόλεπτα θα διαρκέσει αυτή, τους μετατρέπει λες σαν στρατό κατοχής έστω αυτών των πέντε έξη τετραγωνικών μέτρων που ορίζουν τη διάβαση πεζών. Αυτή λοιπόν τη χρονική στιγμή καταργούνται αυτοδίκαια τα άρθρα του Συντάγματος περί ατομικών ελευθεριών, ελεύθερης μετακίνησης πολιτών εντός της επικράτειας και σύμπας ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας. Κάθε εξουσία περιέρχεται στους δικυκλιστές και εξαίρεση δεν παρέχεται ούτε στη γιαγιά μου την Λενιώ με τα’ όνομα που με τη μαγκουρίτσα της τόλμησε ν’ αμφισβητήσει την κυριαρχία τους και προσπάθησε να διαβεί τις συμπληγάδες.
Το φανάρι είναι ακόμα κόκκινο. Οι εποχούμενοι κατακτητές ανασυντάσσονται. Ετοιμάζονται ψυχολογικά να εκκινήσουν με ορμή για να κατακτήσουν τον επόμενο στόχο. Η ματιά τους αγριεύει όσο περνούν τα δευτερόλεπτα. Τους βλέπεις πίσω από τα καταστραμμένα (στους περισσότερους εξ αυτών) πλαστικά καλύμματα των κράνων τους. Οι μηχανές τους σιγά σιγά ταυτίζονται στους ρυθμούς των κτητόρων τους. Το γκάζι δίνει τώρα περισσότερες στροφές στον κινητήρα και η αίσθηση στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα ότι κάτι σε λίγο θα συμβεί πιο έντονη. Και να η μεγάλη στιγμή έφτασε. Χρόνια εκπαίδευσης για να μπορούν να αφουγκράζονται, να διαισθάνονται αυτό το τσακ που κάνει το φανάρι και από κόκκινο γίνεται πράσινο. Εδώ η αδρεναλίνη ρέει άφθονη. Με αντανακλαστικά σπίντερ 100 μέτρων γίνεται η εκκίνηση. Πραγματικά μοιάζει με εκίνηση 100 μέτρων. Οι «λαγοί» (πάσης φύσεως παπάκια σκουτεράκια ή άλλα πραπραλέξ ) ξεφεύγουν για λίγο μπροστά και παίρνουν κεφάλι μετέχοντας έστω και για κλάσματα του δευτερολέπτου στη μέθεξη, ώσπου να λειτουργήσει ο νόμος του ισχυρού και οι μηχανές μεγάλου κυβισμού αφού γελάσουν για λίγο με το παιχνίδι της γάτας με τον ποντικό, πάρουν κεφάλι στην κούρσα και να που ήδη αναπαύονται στο επόμενο φανάρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου